Por Juanjo Carracedo*
Ilustraciones por Alicia González Mangas**
Crédito de la foto (izq.) Ed. Medulia /
(der.) archivo del autor
5 poemas de Horas mojadas (2024),
de Juanjo Carracedo
Trepar
Trepar
por los fracasos
imaginados,
por el pan
que soy yo
mismo
vereda de zarzas fieras.
Trepar y bailar
mientras baja la piedra de aquel,
y ser
en el fondo de la aldea
más yo
más hoy,
sin sillas
ni Eurídices.
Rodillas
Aquella mujer se agachaba
con las manos en los nombres
de las fincas
como en nietos podridos
puestos a secar
en los vallados.
¡Quién pudiera
ser tierra con nombre!
¡Quién pudiera
ser nombre
de finca!

Epopeya
Los mares de Homero
llenaron las veredas de miedos,
llenaron las fincas de puertos,
llenaron los montes de ojos,
me llenaron a mí las manos de remos.
Hombres
A Tino Anta
Todavía hay hombres
que acarician el monte piedra a piedra
en el regazo
y relampaguean
piedra a piedra
una aldea nueva
besando los árboles.
Todavía hay hombres que crean
de cada grano de arena
tierra,
de cada grano de cielo
tiempo.
Relojes sudorosos
Ya no es hora de metáforas vacías
ni pasado inagotable
que el fondo de la aldea apesta a tiempo muerto,
y la poesía se ha llenado de leyendas
para que no salgamos nunca de la cuna…
y anda gritando entre los robles
esperando
a alguien que la tire en los caminos
a cántaros
hasta que se ahoguen en las pozas nuevas
los carnavales de morriña
y las metáforas se llenen de relojes sudorosos.
Sudar,
sudaron ya de más los que escribían en la tierra.
A mí me caen estas palabras por la frente
de años
de escuchar miserias
y del tiempo
debo jugar todavía,
porque empapado de historias no veo
todavía
saltar el sol por las colinas,
no oigo
cantar las ramas al viento de la tarde,
no creo
en un futuro inmóvil
que nos salve de nosotros mismos,
mientras que estos versos del suelo
no nos enseñen a derramar horas mojadas
de los baldes de miedo que arrastramos.
——————————————————————————————————————————
(poemas en su idioma original, gallego)

5 poemas do Horas molladas (2024),
do Juanjo Carracedo
Rubir
Rubir
polos fracasos
maxinados,
polo pan
que son eu
mesmo
corredoira de silvas feras.
Rubir e bailar
mentres baixa a pedra de aqueloutro,
e ser
no fondo da aldea
máis eu,
máis hoxe,
sen cadeiras
nin Eurídices.
Xeonllos
Aquela muller anicábase
coas mans nos nomes
das leiras
coma en netos podres
a orear
nos valados.
Quen me dera
ser terra con nome!
Quen me dera
ser nome
de leira!
Epopea
Os mares de Homero
encheron as corredoiras de medos,
encheron as leiras de portos,
encheron os montes de ollos,
enchéronme as mans de remos.

Homes
Tino Anta
Aínda hai homes
que acarician o monte pedra a pedra
no colo
e lostregan
pedra a pedra
unha aldea nova
bicando as árbores.
Aínda hai homes que crean
de cada gran de area
terra,
de cada gran de ceo
tempo.
Reloxos suorentos
Non é hora xa de metáforas baldeiras
nin pasado inesgotable,
que o fondo da aldea cheira a tempo morto,
e a poesía encheuse de lendas
para non saírmos do berce…
e anda a berrar entre os carballos
agardando
quen a bote por riba dos camiños
a caldeiros
até que afoguen nas pozas novas
os entroidos de morriña
e as metáforas se enchan de reloxos suorentos.
Suar,
suaron xa de máis os que escribían na terra.
A min cáenme estas palabras pola fronte
de anos
de escoitar miserias
e do tempo
hei de xogar aínda,
porque enchoupado de historias non vexo
aínda
saltar o sol polos outeiros,
non sinto
cantar as pólas no vento do serán,
non creo
nun futuro inmóvil
que nos salve de nós mesmos,
mentres que estes versos do chan
non nos ensinen a deitar horas molladas
dos baldes de medo que arrastramos.
*(Madrid-España, 1975). Poeta. De padres gallegos. Licenciado en Filología clásica y hebrea por la Universidad Complutense de Madrid (España) y doctor en Lingüística Indoeuropea por la misma universidad. En la actualidad, se desempeña como profesor de secundaria en la especialidad de Griego Clásico. Ha publicado en poesía …Del cielo bajan (2021) y Horas molladas (2024).
**(Madrid-España, 1975). Artista plástica. Licenciada en Filología alemana e Hispánica. Se desempeñó como profesora de alemán y español en Universidades e Institutos alemanes. En la actualidad, dirige su propia empresa de lenguas y traducción. Como artista y artesana ha participado en diversos proyectos de ilustración y ha impartido clases de diferentes técnicas de dibujo y pintura en Alemania e España.